وزیر اسبق صنعت در گفتگو با مهر؛
دولت با ارز رانتی، فراوانی كالا را تضمین نكرد
شمال صنعت: وزیر اسبق صنعت، با اشاره به اینكه دولت باید راهكارهای تامین و تخصیص ارز را تغییر دهد، اظهار داشت: دولت باید نشان دهد كه در زندگی روزمره مردم، خبری از تحریم ها نیست و فراوانی كالاها در بازار موج بزند.
وزیر اسبق صنعت، با اشاره به اینكه دولت باید راهكارهای تامین و تخصیص ارز را تغییر دهد، اظهار داشت: دولت باید نشان دهد كه در زندگی روزمره مردم، خبری از تحریم ها نیست و فراوانی كالاها در بازار موج بزند.مهدی غضنفری در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به سخت تر شدن فضای تحریم ها و برنامه همه جانبه آمریكا برای اعمال فشار حداكثری بر اقتصاد ایران اظهار داشت: كشور به معنای واقعی وارد یك جنگ اقتصادی شده كه بنظر می رسد این جنگ در اتاق های فكر ایران با ایالات متحده آمریكا در جریان است؛ پس باید خطاب به دولت اصرار كرد كه لطفا به اتاق های فكر كشور، بیشتر پناه ببرید و از آنها كمك بخواهید تا بتوان راههای نو را برای دور زدن تحریم ها جستجو و تدبیر كرد.عضو ستاد تدابیر ویژه اقتصادی در دوره قبلی تحریم ها اضافه كرد: در جنگ و تحریم، فقط كافی است یك قدم جلو باشیم؛ به گونه ای كه اتاق های فكر طرف مقابل به این اطمینان برسد كه ما از آنها یك قدم جلوتر هستیم؛ در غیر این صورت اگر در موضع ضعف قرار گرفته و بدنبال پیوستن به كنوانسیون ها و معاهدات بین المللی به خاطر ترس از اعمال محدودیت های بیشتر ضد ایران باشیم و تن به مذاكراتی بدهیم كه در آن، به اندازه كافی در موضع قدرت قرار نداریم، بطور قطع موفقیت چندانی به دست نخواهیم آورد. غضنفری افزود: دولت باید بداند این دور از تحریم ها به نحوی است كه درخواست تحریم كننده آنقدر نانجیبانه است كه نمی توان در موضع ضعف با وی مذاكره كرد؛ بلكه این دوره حتی همچون زمان تحریم های هسته ای نیست كه طرف مقابل به خاطر ادعای حفظ منافع و مصالح دنیا با ما سر میز مذاكره بنشیند و دست از تحریم ها بردارد، بلكه درخواستها، ناجوانمردانه بوده و زیاد خواهی است؛ پس اگر دولت عقب نشینی كند، در همه چیز باید عقب نشینی كند؛ چراكه خواسته های آنها تمامی ندارد و همگی زیاده خواهانه است؛ اینجا است كه عقب نشینی سبب نابودی است.وی گفت: در تحریم ها كافی است كه یك قدم جلو باشیم؛ در دوره فعلی، جنگ ما جنگ اتاق های فكر است. دولت به جهت اینكه یك قدم جلو باشد، باید از خواب زمستانی بیرون آید و اندیشه های نو را بپذیرد و باور كند كه می تواند موفق باشد؛ منظور از موفقیت این نیست كه اقتصاد طرف مقابل را نابود كنیم؛ بلكه باید به روش هایی دست یابیم كه در موضع ضعف در تمامی حوزه های مذاكره نباشیم. واقعیت آن است كه حالا دولت یك قدم عقب است و اگر این یك قدم، تبدیل به دو، سه و چهار قدم شود، ناچار است كه تن به مذاكره با خواری و ذلت بدهد.غضنفری اظهار داشت: این دیدگاه را بدون هیچگونه موضع سیاسی یا جانبدارانه بیان می كنم كه حالا به جهت اینكه یك قدم جلو باشیم، باید فراوانی كالا وجود داشته باشد، این نكته بسیار مهمی است كه به لحاظ روانی، آثار فراوانی هم در داخل ایران و هم در خارج از ایران دارد؛ همانطور كه در دوره قبلی تحریم ها، در شب های عید نوروز آنقدر كالا در بازار وجود داشت كه هیچ فردی تحریم را به لحاظ كمبود كالا احساس نمی كرد. فراوانی بسیاری در بازار به چشم می خورد و در زندگی روزمره مردم، خبری از تحریم ها نبود.وی گفت: علت وضعیت كنونی كه مردم در تامین كالاهای اساسی مورد نیاز خود احساس سختی و رنج دارند، این است كه دولت تدبیر لازم را نداشته و نمی تواند صحنه را تحلیل كند؛ بلكه دولت منتظر معجزه است و هیچ اتفاقی را مدیریت نمی كند.غضنفری معتقد می باشد كه تدبیر و تلاش دولت برای دور زدن تحریم ها، در باور كردن این است كه باید راهكارهای تخصیص ارز و تامین كالاهای اساسی را تغییر دهد. اگر ارز یارانه ای ده برابر شود، عده ای را پولدار كرده ایم؛ پس استراتژی یك قدم جلو بودن این است كه مردم احساس كنند زندگی آنها عادی است؛ و این مستلزم آن است كه دولت هر چه سریعتر تصمیم بگیرد و مشكلات پیش پای مردم را بردارد.وی گفت: دولت با ارز رانتی نتوانسته فراوانی كالا را رقم بزند. این در شرایطی است كه كالایی كه وارد كشور شده، باید به لحاظ كیفیت و كمیت، با ارز دولتی سازگاری داشته باشد و كالاها جایگزین نشوند. سوال این است كه آیا گوشت تنظیم بازاری كه باید به دست مردم برسد، با كیفیت و قیمت مدنظر دولت عرضه می شود؟ اساسا اینطور نیست؛ متاسفانه صف های عریض و طویلی برای دریافت كالاهای یارانه ای تشكیل شده است كه چنین صف هایی را زمان جنگ هم نداشتیم.غضنفری اظهار داشت: این یك سیستم كمونیستی است؛ در صورتی كه ارز دولتی با قیمت آزاد فروخته شده است. این فساد آنقدر جذابیت دارد كه باندهایی برای آن به حركت دربیایند و ریسك آنرا به جان بخرند و افراد پولداری به وجود آیند. از طرف دیگر، چون طیف گسترده ای از واردكننده و توزیع كننده وارد عمل شده اند، عملا این فرایند به راحتی قابل كنترل نیست؛ در صورتی كه وقتی ده نفر توزیع كننده و واردكننده وجود دارند، بطور قطع باید پاسخگو باشند و دولت هم باید بر كار آنها نظارت كند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب