گزارش شمال صنعت به نقل از مهر؛
تولید ارز دیجیتال در پستوی كارخانه های متروكه
به گزارش شمال صنعت تولید ارز دیجیتال به خاطر حاشیه سود بالایی كه دارد، راه خویش را در گلخانه ها و پستوی كارخانه های متروكه باز كرده و برق ارزان قیمت ایران را می بلعد.
به گزارش شمال صنعت به نقل از مهر، جذابیت های ارز دیجیتال و البته حاشیه سود بالایی كه این روزها در بازارهای داخلی و جهانی پیدا كرده است، خیلی از صاحبان ایده و به خصوص نسل جوان را به تولید و خرید و فروش واداشته است؛ با این یادآوری كه ورود ارزهای دیجیتال هم همانند هر پدیده دیگری كه به اقتصاد و حوزه فناوری اطلاعات ایران اضافه می شود، این روزها بی قاعده و ضابطه در حال دویدن رو به جلو است. البته بانك مركزی بعنوان سیاستگذار پولی و ارزی كشور، از مدتها قبل اعلام نموده بود كه قواعد و ضوابط در رابطه با حوزه ارزهای دیجیتال را تدوین می كند تا بلكه سند استراتژی و نقشه راهی برای پیشرفت این حوزه مهم و اثرگذار در بخش پولی و ارزی كشور داشته باشد؛ اما تا این لحظه، هنوز خروجی مشخصی از آن بیرون نیامده و باآنكه ده ماه پیش اعضای شورایعالی فضای مجازی اعلام نمودند كه پیش نویس سند ارزهای دیجیتال را به دولت عرضه كرده اند اما تا این لحظه مصوبه و دستورالعمل مشخصی از دولت در این عرصه منتشر نشده است. البته بانك مركزی بهمن ماه سال گذشته، الزامات و ضوابط حوزه رمزارزها را برای رسیدن به یك استراتژی واحد رونمایی نمود و آنرا در معرض قضاوت متخصصان قرار داد ولی تا امروز كه سه ماه از سال ۹۸ هم سپری شده، گزارشی در خصوص وضعیت نظرخواهی ها و جمع بندی احتمالی بانك مركزی در این عرصه عرضه نشده است. داستان ضابطه گذاری برای ارزهای دیجیتال از كجا شروع شد؟ اسفندماه سال ۱۳۹۲ با دستوری از جانب دولت، مبحث بلاك چین و ارزهای دیجیتال بعنوان یك پدیده در حال رواج و توسعه در حوزه فناوری مالی به مركز ملی فضای مجازی و شورایعالی فضای مجازی ابلاغ گردید و در همین راستا مركز ملی فضای مجازی با ۱۴ ارگان همچون بانك مركزی، سازمان بورس و اوراق بهادار، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، وزارت اقتصاد، قوه قضائیه، نیروی انتظامی، پلیس فتا، مركز پژوهش های مجلس، جلساتی را به منظور هماهنگی و هم افزایی تشكیل داد و در این جلسات تاكید شد كه باید برای این حوزه رگولاتوری انجام شود؛ چون كه آن زمان مقامات دولتی بر این باور بودند كه در آینده خیلی از سرمایه ها در بستری مجازی ایجاد و منتقل خواهند شد. با این وجود و آنگونه كه برخی مقامات مسئول در این عرصه می گویند، در فاصله سال های ۹۲ تا ۹۴ هیچكدام از دستگاه ها در حوزه ارزهای دیجیتال اقدام عملیاتی را انجام ندادند و صرفاً هماهنگی و تبیین سیاست های كلی با عنایت به تاكید ریاست جمهوری بر عهده مركز ملی فضای مجازی بوده است؛ اما در عین حال پژوهش ها ادامه داشت و اواسط سال ۹۶ جریان سیاستگذاری و تعیین و تكلیف این حوزه با عنایت به اهمیت و قابلیت كمك به نقل و انتقالات مالی در زمان تحریم مورد توجه ویژه قرار گرفت. در همین راستا هم چند سناریو همچون بهترین و بدترین شرایط ارزهای دیجیتال توسط دو كارگروه اقتصادی و امنیتی مطرح و از ارگان های مرتبط در این عرصه نظرخواهی شد. حدود ده ماه پیش، معاون تنظیم مقررات شورایعالی فضای مجازی اعلام نموده بود كه پیش نویس سند ارزهای دیجیتال آماده شده و در جلسات آن روزهای شورایعالی فضای مجازی با عنایت به تأكیدات ریاست جمهوری در حال طرح مبحث و پیگیری به صورت جدی است. رشد با سرعت تولید و تجارت ارزهای دیجیتال سرگردان و بی ضابطه این تعلل در تصمیم گیری در این عرصه مهم از اقتصاد كشور در شرایطی است كه ارزهای دیجیتال، با سرعت در حال پیمودن راه خود هستند و خیلی از افرادی كه جذب این حوزه شده اند، روش هایی را پیدا كرده اند تا سود بیشتری ببرند؛ به این معنا كه تولید ارزهای دیجیتال كه یك صنعت به شدت برق بر است، به نقاطی پناه برده است كه برق ارزان قیمت تری دارند و البته نظارت كمتری هم بر روی آنها صورت می گیرد. حال خبر از تولید ارزهای دیجیتال با استفاده از دستگاه های كوچك در كشوی میز كارمندان ادارات دولتی، مساجد، گلخانه ها، حسینیه ها و كارخانه های متروكه به گوش می رسد كه برق ارزان قیمتی دارند. آنگونه كه محاسبات نشان داده است قیمت برق ۸ تومانی ایران معادل ۲۰ تا ۴۰ سنت در هر كیلووات ساعت در كشورهای خارجی است؛ در حالیكه برق صنعتی ایران حدود ۰.۶ سنت و برق اداری ۲ سنت را بر اساس دلار به خود اختصاص می دهند كه رقمی بسیار ناچیز است. ازاین رو تولید ارزهای دیجیتال در ایران بسیار رونق گرفته و البته ارزان تمام می شود. مجید حسینی نژاد، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و كشاورزی تهران در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: تولید ارزهای دیجیتال در ایران رونق گرفته و متأسفانه هیچ گونه نظارتی هم بر روی آن صورت نمی گیرد؛ این در شرایطی است كه عمده كشش تولید ارز دیجیتال در ایران به علت ارزان تمام شدن آن و البته استفاده غیرمجاز از برق های ارزان قیمت است. وی ادامه داد: بررسی ها نشان داده است كه دستگاه های معمولی تولید ارز دیجیتال در بازارهای جهانی ۲۰۰ دلار هزینه دارند كه با عنایت به اینكه دولت واردات آنها را ممنوع اعلام نموده است، این دستگاه ها از جانب قاچاقچیان وارد بازار ایران می شود و به نرخ ۳۰۰ دلار فروخته می شود؛ پس ۱۰۰ دلار سود، نصیب قاچاقچیان می شود. حسینی نژاد اظهار داشت: دولت باید هر چه سریع تر سیاست خود در این عرصه را مشخص كرده و البته از عوائد آن هم بهره مند شود؛ این در شرایطی است كه هر جایی برق مازاد وجود داشته باشد می توان بر مبنای همین ضوابط و دستورالعمل ها، ارز دیجیتال تولید كرده و بازگشت سرمایه مناسبی هم داشته باشد؛ مشروط بر اینكه حقوق دولتی را هم بپردازند. این در شرایطی است كه نرخ بیت كوین اگر حتی ثابت بماند ۲۰۰ درصد سود دارد. یعنی هر ۱۰۰ هزار دلار سرمایه گذاری، معادل ۲۰۰ هزار دلار برداشت خواهد نمود. وی تصریح كرد: دولت باید هر چه سریع تر سند و استراتژی به روز، كارآمد و مشخصی در عرصه تولید و تجارت ارزهای دیجیتال تدوین و اجرا نماید و عوائد ناشی از آنرا هم مورد بهره برداری قرار دهد؛ به خصوص اینكه در شرایط تحریم، استفاده از ارزهای دیجیتال می تواند درآمد مستقیم ارزی برای كشور ایجاد كند. عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران، اظهار داشت: حتی می توان از گاز استفاده كرده، نیروگاه برق راه اندازی كرد و در شرایط تحریم درآمد مستقیم ارزی داشت. گردش مالی ارزهای دیجیتال چقدر است؟ بر مبنای آمار رسمی، ۳۰۰ میلیارد دلار، ارزش صنعت ارزهای رمزپایه در دنیا است كه این رقم متوسط یك درصد ارزهای موجود دنیا است. این در شرایطی است كه ارزش كل ارزهای دنیا ۸۰ تریلیون دلار است. كشورهایی نظیر روسیه و چین برای غلبه بر هژمونی دلار، تجارت بر پایه رمزارزها را پذیرفته و توسعه داده اند.
منبع: شمال صنعت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب